Abdülvehhâb Ümmî ( v. 30 Mart 1596) ile XVI. asırda Elmalı’da başlayan güzel ve sade Türkçe ile şiir söyleme geleneği XIX. asır sonlarına kadar devam etmiştir. Bu geleneğe bağlı mutasavvıfların Toroslarda ve Türkmenler arasındaki ahlakî ve edebî faaliyetleri kültür tarihimiz açısından oldukça önemlidir. Başta Vâhib Ümmî olmak üzere bu havzada yetişen Hak ve hakikat âşıkları, dört asra yakın bir süre dirilik, dirlik ve birlik nefesini Torosların zirvesinden Müslüman Türk’ün gönlüne bahar yeli gibi üfleyip durmuştur. Vâhib Ümmî’nin gönlünden damlayan bu nefesler hiç şüphesiz günümüz insanına da hayat iksiri olacaktır.
Elinizdeki Dîvân-ı İlâhiyât derdine derman arayan susamış gönülleri bir büyük aşk ve irfân sahibiyle tanıştırabilirse hedefine ulaşmış olacaktır vesselam.
İmdi, buyrun aşk ile irfan sofrasına…